Majeranek ogrodowy... przyprawa i lekarstwo

Majeranek ogrodowy (Origanum majorana) pochodzi z rejonu basenu Morza Śródziemnego. Jego ojczyzną są obszary od Indii, poprzez Półwysep Arabski, aż po Egipt i Libię. W Europie jest rośliną powszechnie uprawianą. Najlepiej rośnie w miejscach nasłonecznionych w glebie zasobnej w wapń. Majeranek znany jest już od starożytności jako roślina przyprawowa i lecznicza. W starożytnym Egipcie znany był jako „latorośl Ozyrysa“. W Grecji i Rzymie nacierano nim włosy. Wykorzystywano go wówczas jako składnik maści na reumatyzm. Uważano również, że działa wzmacniająco na serce oraz pomaga w zaburzeniach trawienia. W średniowieczu wierzono, że majeranek chroni człowieka przed ukąszeniem skorpionów. Leczono nim konwulsje, ukąszenia żmij i bóle zębów. W Polsce ziółko to pojawiło się w wieku XVI.  Surowcem leczniczym jest ziele zawierające olejek eteryczny, rutynę, karoten, witaminę C i P oraz prowitaminę A. Majeranek posiada właściwości przeciwzapalne. Stosuje się go w nieżytach żołądka i jelit oraz w łagodnych zaburzeniach trawiennych. W medycynie ludowej używa się go w migrenie, bólach głowy, przy skurczach menstruacyjnych oraz jako maść na trudno gojące się rany. Olejek majerankowy stosowany jest na stłuczenia, zwichnięcia, skręcenia i przy bólu stawów. Wykazuje również właściwości uspokajające, więc regularne picie naparu z majeranku zaleca się przy bezsenności i długotrwałym stresie. 

Majeranek ogrodowy stosowany jest także jako przyprawa, przede wszystkim do potraw z roślin strączkowych oraz tłustych mięs, na przykład baraniny czy gęsiny.

Napar

1 łyżkę majeranku zalewamy szklanką wrzącej wody i odstawiamy pod przykryciem na 15 minut. Pijemy 2-3 razy dziennie po pół szklanki naparu.