Macierzanka
piaskowa (Thymus serpyllum) występuje
w Europie i na Syberii. W Polsce na nizinach jest gatunkiem pospolitym. Rośnie
na suchych, słonecznych zboczach, brzegach lasów, miedzach, pagórkach i
wąwozach. Surowcem leczniczym jest ziele macierzanki. Jej właściwości lecznicze
znane są od wieków. W starożytnym Egipcie używana była jako jeden ze składników
preparatów do balsamowania zwłok, natomiast w Grecji i w Cesarstwie Rzymskim
stosowano ją w chorobach nerek i jako środek przyspieszający poród. Ziele macierzanki
jest doskonałym środkiem dezynfekującym, zwalcza bakterie i niektóre wirusy,
dobroczynnie wpływa na trawienie, ma działanie moczopędne, rozkurczowe i
wykrztuśne. Kąpiel w odwarze z macierzanki działa uspokajająco, wzmacniająco i
odświeżająco, pomaga na reumatyzm, nerwobóle oraz leczy owrzodzenia i trądzik. Natomiast nalewkę z tego ziela zaleca się do nacierania kończyn chorym na stwardnienie rozsiane.
Nalewka:
Pół
szklanki świeżej macierzanki oczyszczamy ze zdrewniałych pędów, wkładamy
do słoja i zalewamy 400 ml 45% wódki zrobionej ze spirytusu. Słój szczelnie zakręcamy, odstawiamy na 2 tygodnie, a po tym czasie płyn filtrujemy przez gazę i przelewamy do butelki.
Nalewkę możemy
stosować wewnętrznie, zażywając łyżkę płynu 3 razy dziennie albo smarować nią
osłabione kończyny.
Napar:
Bierzemy łyżkę
suszonej macierzanki, zalewamy szklanką wrzącej wody i odstawiamy pod
przykryciem na 15 minut. Pijemy po szklance płynu 3 razy dziennie na
przeziębienie lub kłopoty z trawieniem. Do naparu możemy dodać łyżeczkę miodu
albo sok z czarnej porzeczki lub z kwiatów czarnego bzu.
Napar przygotowany
z większej ilości macierzanki możemy dodać do kąpieli. Przy chorobach skóry zaleca
się przemywać takim naparem zmienione chorobowo miejsca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz