Malina właściwa (Rubus idaeus) w stanie dzikim występuje niemal w całej Europie i w znacznej części
Azji. W Polsce jest krzewem pospolitym na całym obszarze, gdyż rośnie w
zaroślach, na łąkach i w lasach, na zboczach gór i w dolinach. Jest popularną
rośliną uprawianą w przydomowych ogródkach.
Maliny kojarzą się nam przeważnie z
kolorem czerwonym, purpurowym, ale istnieją również odmiany białe, żółte,
pomarańczowe, a nawet czarne. Już w
starożytności znano lecznicze właściwości malin. Medycyna tybetańska stosowała je
w leczeniu nerwic, w przewlekłych i ostrych zakażeniach. Syrop malinowy jako
lek ogólnie wzmacniający stosowano w Polsce już w wieku
XVI. Zalecano wówczas do przemywania “na oczy napuchłe i zropiałe” kwiaty malin
roztarte z miodem, a mieszaniną soku z liści i miodu leczono astmę. Przy
różnych dolegliwościach skórnych do przygotowywania kompresów i okładów
stosowano odwar z malinowych liści. Od dawna
nasza medycyna ludowa w leczeniu niedokrwistości wykorzystywała
lecznicze właściwości malin.
Co kryją w sobie maliny? W owocach: kwasy
organiczne (m.in. cytrynowy, jabłkowy, salicylowy), pektyny, antocyjany, cukry,
związki śluzowe, lotne związki zapachowe i bogactwo witamin (C, E, B1, B2,
B6) oraz substancji mineralnych (potas, magnez, wapń, żelazo). Liście natomiast zawierają garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, związki żywicowe, sole
mineralne, m.in. żelaza, miedzi, wapnia.
Maliny:
• są środkiem przeciwgorączkowym i napotnym, ponieważ zawarty
w nich kwas salicylowy pobudza gruczoły potowe, a olejki eteryczne rozgrzewają,
•
działają przeciwzapalnie, ściągająco, przeciwbakteryjnie oraz uspokajająco,
•
obniżają ciśnienie krwi, wzmacniają serce i dzięki minerałom w nich zawartych
działają przeciwmiażdżycowo,
• wspomagają
leczenie anemii dzięki dużej zawartości żelaza i miedzi,
• dzięki
zawartemu w nich potasowi regulują gospodarkę wodno-elektrolitową organizmu i dlatego
zalecane są osobom ze schorzeniami nerek czy woreczka żółciowego,
•
hamują rozwój bakterii jelitowych,
•
są pomocne w łagodzeniu bólu miesiączkowego, gdyż powodują rozkurcz mięśni
gładkich,
• ze
względu na dużą ilość witamin oraz zawartemu w nich kwasu elagowego (silnego
antyoksydanta) wpływają korzystnie na układ odpornościowy,
• zawierają
polifenole, które jako silne antyoksydanty, chronią przed wolnymi rodnikami i
opóźniają procesy starzenia.
Napar
z owoców:
2 łyżki suszonych malin zalewamy
wrzątkiem, przykrywamy, odstawiamy na 15 min. Przecedzamy i pijemy 2-3 razy
dziennie po szklance naparu podczas przeziębienia, anginy czy zapalenia
oskrzeli.
Napar z liści malin:
Łyżkę liści zalewamy 1/2 szklanki
wrzątku, przykrywamy, odstawiamy na 15 minut. Przecedzamy i pijemy po ½
szklanki 2-3 razy dziennie, w przypadku dolegliwości żołądkowych i jelitowych.
Napar z liści stosuje się również do płukania ust i gardła w stanach zapalnych.
Udowodniono antyoksydacyjne właściwości malin, Występujący w malinach
kwas elagowy ma właściwości przeciwnowotworowe, hamuje on procesy nowotworowe w
płucach i wątrobie, posiada właściwości antywirusowe i antybakteryjne.
Maliny znalazły zastosowanie w kuracjach odchudzających, gdyż zawierają
dużo błonnika, a lekkie działanie przeczyszczające wspomaga prawidłową pracę
układu trawiennego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz