Żurawina (właśc. Vaccinium sect. Oxycoccus).
W Polsce występują dwa jej gatunki, które dostarczają
owoców służących do wyrobu różnych przetworów: północnoamerykańska żurawina
wielkoowocowa (Vaccinium macrocarpon)
i żurawina błotna (Vaccinium oxycoccus).
Naturalnym środowiskiem dla żurawiny są
torfowiska i to specyficzne podłoże sprawia, że posiada ona liczne właściwości
lecznicze. W jej owocach gromadzą się w dużym stężeniu substancje o wyjątkowych
właściwościach zdrowotnych (proantocyjanidyny), które m.in. chronią wątrobę,
obniżają poziom cukru we krwi czy wzmagają siłę skurczu mięśnia sercowego.
Żurawina była i jest stosowana na przeziębienia, anginy,
problemy z żołądkiem czy pęcherzem moczowym. Jednak najbardziej znany jest jej
korzystny wpływ na układ moczowy. Po raz pierwszy wykazano ów związek w 1840
roku. Współczesne badania naukowe jednomyślnie potwierdzają, że żurawina ma działanie
przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne, i dzięki temu jest
skuteczna w walce z infekcjami pęcherza moczowego, niektórymi schorzeniami
skóry oraz wrzodami żołądka. Jest bogatym źródłem witaminy A, C i witamin z
grupy B. Najwięcej substancji odżywczych i leczniczych zawierają świeże owoce,
które dostępne są od października aż do stycznia. Można je przechowywać w
lodówce nawet 3 miesiące. Natomiast owoce suszone swoje właściwości zachowują nawet
przez kilka lat. Żurawina dobrze znosi również wysokie temperatury, więc
gotowanie nie niszczy w niej związków bakteriobójczych.
W żurawinie zawarte są flawonoidy, które zapobiegają chorobom serca:
powstrzymują tworzenie się zakrzepów i mają korzystny wpływ na rozszerzanie się
naczyń krwionośnych. Żurawina zapobiega również utlenianiu się cholesterolu, a cierpkie w smaku jej jagody zawierają sporo cytrynianów, które
ograniczają powstawanie złogów szczawianowo-wapniowych. Dlatego też regularne
picie soku żurawinowego pozwala nie tylko zapobiegać powstawaniu kamieni
nerkowych, ale także rozpuszczać je. Żurawina ma działanie antybakteryjne i zwalcza
infekcje dróg moczowych. Hamuje również przyleganie bakterii E.coli do ścian
komórkowych dróg moczowych, ogranicza ich namnażanie i ułatwia wydalanie.
Podobnie działa na bakterie Helicobacter
pylori, które odpowiadają za powstawanie wrzodów w przewodzie
pokarmowym oraz na drobnoustroje wywołujące próchnicę, choroby dziąseł oraz przyzębia.
Zawarte w żurawinie substancje działają na zęby jak teflon, tworząc powłokę
utrudniającą przyleganie bakterii do szkliwa i infekowanie dziąseł. Naukowcy
przekonują, że bioflawanoidy z żurawiny zapobiegają powstawaniu zakrzepów i rozszerzają
naczynia krwionośne oraz mają pozytywny wpływ na poziom dobrego
cholesterolu HDL. Natomiast przeciwutleniacze chronią organizm przed uszkodzeniami wywołanymi
działaniem wolnych rodników, zapobiegając niektórym nowotworom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz