wtorek, 14 kwietnia 2015

Cytryna zwyczajna... owoc o wartości złota



Cytryna zwyczajna (Citrus limon burm.). Pierwsze wzmianki o niej znaleziono w starochińskich księgach. Pochodzi z wilgotnych lasów południowo-wschodniej Azji, skąd trafiła do Mezopotamii, a Arabowie w wieku X zawieźli ją do Palestyny. Dzięki krzyżowcom trafiła do Włoch i całej Europy. Obecnie uprawia się ją w wielu krajach podzwrotnikowych. Owoce cytryny są soczyste, a kwaśny miąższ zawiera dużo kwasu cytrynowego (do 7 %), nieco cukrów, witaminy z grupy B, witaminę E i C oraz prowitaminę A, flawonoidy oraz związki mineralne zasobne w miedź i potas. Właściwości lecznicze cytryn znane są i wykorzystywane od niepamiętnych czasów. W starożytnym Egipcie i Indiach stosowano je jako antidotum na ukąszenia żmij. Egipcjanie uważali, że dobroczynnie działają nie tylko przy zatruciach i „wewnętrznej zgniliźnie”, ale także przy melancholii. W wieku XI słynny arabski lekarz Awicenna zalecał stosowanie cytryn jako skutecznego leku przeciwko żółtaczce, przy niewydolności serca, zaburzeniach trawienia, wysokiej gorączce i wymiotach. W medycynie ludów Wschodu stosowano je przy opuchliznach wywołanych ukąszeniami owadów (komarów, pszczół, os), a przy uporczywych bólach głowy zalecano masowanie skroni kawałkiem skórki cytrynowej. Częste spożywanie cytryn chroni przed szkorbutem. Wiedzę tę wykorzystał już w 1601 roku Sir James Lancaster zalecając marynarzom brytyjskiej floty handlowej regularne ich jadanie. 

Te kwaśne żółte owoce mają silne właściwości moczopędne, więc wykorzystuje się je w leczeniu wielu schorzeń nerek i serca. Zaleca się je również przy reumatyzmie, nadciśnieniu, schorzeniach wątroby, pęcherzyka żółciowego oraz nieżytach żołądka. Jadanie dużych ilości cytryn wspomaga system odpornościowy organizmu przy zapaleniu płuc, a spożywanie ich ze skórką przyczynia się do stabilizacji czynności naczyń krwionośnych przy tzw. skaczącym ciśnieniu, a ponadto zapobiega krwawieniom wewnętrznym. Zawarte w tych owocach sole kwasu cytrynowego utrudniają odkładanie się złogów kwasu moczowego i oksalowego – głównej przyczyny kamicy moczowej. Ponadto spowalniają proces krzepnięcia krwi nie dopuszczając do tworzenia się skrzepów. Sok z cytryny rozcieńczony w wodzie możemy stosować jako płukankę przy zapaleniu gardła i śluzówki jamy ustnej, natomiast okłady z czystego soku zmniejszają dolegliwości przy egzemach i grzybicy skóry.





7 komentarzy:

  1. Fajny, pomysłowy blog! Zapraszam do mnie i do komentowania :) http://eathealthyandkeepfit.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Bardzo miło jest przeczytać, że innym podoba się mój blog. Zapraszam więc do częstszych odwiedzin - na tego i na mojego drugiego bloga. Może również zainteresuje ten: na-brzozowej-korze.blogspot.com. Nie omieszkam odwiedzić Twojego bloga i skomentować... Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. Super opisane. Dla ciekawostki dodam, że choć powszechnym opiniom na temat cytryny, cytryna nie zawiera dużo kwasu askorbinowego (wit. C) i ma go mało w porównaniu do innych cytrusów. Pozdrawiam !
    Patryk

    OdpowiedzUsuń
  4. Oj tak. Pigwa ma zdecydowanie więcej tej witaminki, a i inne ziółka nie są gorsze. Pozdrawiam i zapraszam ponownie.

    OdpowiedzUsuń
  5. Mój mąż rozpuścił kamień nerkowy pijąc dużo wody z cytryną i kamień znikł bez śladu!

    OdpowiedzUsuń
  6. Faktycznie cytryna ma zadziwiające właściwości. Sok z cytryny rozpuszcza skorupki jajek, więc pozbycie się kamieni nerkowych też może się udać. A woda z cytryną to dobry sposób na odkwaszenie organizmu.

    OdpowiedzUsuń