Chmiel zwyczajny... na uspokojenie i nie tylko

Chmiel zwyczajny (Humulus lupulus) pochodzi z Azji. Występuje w strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej. W Polsce rośnie na glebach żyznych i nasłonecznionych. Chmiel znany już był w starożytności. Grecy i Rzymianie uprawiali go do celów leczniczych i stosowali jako środek na bezsenność, brak apetytu oraz jako "środek uspokajający chucie płciowe“. Najprawdopodobniej w VIII wieku ludy słowiańskie zaczęły dodawać szyszki chmielowe do warzenia piwa. Chmiel posiada liczne właściwości lecznicze. Surowcem zielarskim są szyszki zawierające lupulinę, flawonoidy (m.in. ksantohumol), gorycze oraz olejki lotne. Dzięki zawartości tych substancji chmiel ma właściwości uspokajające, bakteriostatyczne i moczopędne. Korzystnie wpływa na układ nerwowy, łagodzi i likwiduje stany niepokoju, a ponadto wspomaga pracę układu pokarmowego i moczowego. Dzięki zawartości związków o działaniu estrogennym wyciągi z chmielu łagodzą objawy klimakterium, zwłaszcza uderzenia gorąca. Chmiel posiada silne działanie bakteriobójcze, a więc nadaje się do przemywania ran i trudno gojących się wrzodów. Badania wykazały, że zawarty w nim ksantohumol jest związkiem, który zwalcza bakterie Gram-dodatnie, grzyby i wirusy, na przykład opryszczki pospolitej typu 1 i 2. 

Pamiętajmy, że chmielu nie należy stosować jednocześnie z syntetycznymi lekami uspokajającymi. Nie zaleca się go również kobietom w ciąży i karmiącym piersią, dzieciom do lat 12 oraz osobom kierującym pojazdami i obsługującym urządzenia mechaniczne. Warto wiedzieć, że chmiel możemy łączyć z innymi ziołami kojącymi nerwy.

Napar

1 łyżeczkę szyszek chmielu zalewamy 150 ml wrzącej wody i zaparzamy pod przykryciem przez 10-15 minut. Ciepły napar pijemy 2-4 razy dziennie – przed posiłkiem, by poprawić trawienie.