Lubczyk ogrodowy... lecznicza przyprawa

Lubczyk ogrodowy (Levisticum officinale) to roślina wieloletnia o charakterystycznym zapachu. Już w starożytnej Grecji i Rzymie używany był jako przyprawa i powszechnie uprawiany. W średniowieczu uprawę lubczyku ogrodowego rozpowszechnili benedyktyni. Surowcem leczniczym lubczyku są liście i korzeń. Odwar z korzenia wykorzystywany jest w leczeniu nieżytów dróg moczowych, w schorzeniach przebiegających ze zmniejszeniem wydalania moczu oraz przy niestrawności, wzdęciach i kolce. Stosowany jest również w nieżytach górnych dróg oddechowych i przy zapaleniu oskrzeli.

Lubczyk ogrodowy u niektórych osób  może powodować fotodermatozę, czyli wysypkę na skórze, która pojawia się po zjedzeniu zioła, a następnie wystawieniu ciała na słońce. Jeżeli jest spożywany przez kobiety w dużych ilościach może pobudzać menstruacje oraz wywołać poronienie, więc z tego powodu powinny unikać go kobiety w ciąży oraz cierpiące na zaburzenia menstruacyjne. 

Od dawna lubczyk używany był jako przyprawa do potraw, szczególnie do zup, które zawierają ziemniaki, groszek zielony, fasolę oraz soczewicę. Używa się go również do przyprawiania duszonych mięs, smażonych warzyw oraz owoców morza. Liście lubczyku ogrodowego można zamrażać, a przed zamrożeniem należy sparzyć je gorącą wodą.