Imbir... nie tylko na grypę i przeziębienie

Imbir (Zingiber) występuje w stanie dzikim w strefie tropikalnej Azji i Australii. Uprawiany jest na Jamajce, w Indiach, Chinach i Malezji. Jest jedną z pierwszych przypraw korzennych, które przywieziono do Europy. Wiele narodów nie wyobraża sobie życia bez tej rośliny. 

Imbir

• leczy przeziębienia i grypę, przynosi ulgę chorym stawom, gdyż bogaty jest w substancje przeciwzapalne

• polepsza krążenie krwi i rozgrzewa cały organizm

• łagodzi mdłości, więc stosowany jest w chorobie lokomocyjnej, przeciwdziała wymiotom po narkozie i chemioterapii

• zmniejsza zlepianie się płytek krwi, więc chroni przed tworzeniem się zakrzepów

• poprawia ukrwienie mózgu

• stosowany regularnie zmniejsza ilość ataków migreny

• łagodzi bóle miesiączkowe

• ułatwia trawienie, gdyż olejek zawarty w kłączu pobudza wydzielanie śliny i soku żołądkowego, działa żółciopędnie i rozkurczowo.

Sok ze świeżego imbiru stosujemy w chorobie lokomocyjnej, czkawce i wymiotach, a także przy zatruciach pokarmowych. 
1-2 łyżki soku popijamy ciepłą wodą.

Nalewka

Do słoja wrzucamy 10-12 dag pokrojonego kłącza imbiru, dodajemy 2-3 łyżki miodu i pokrojone na ćwiartki 2 cytryny. Całość zalewamy 0,5 l wódki i odstawiamy na 6-8 tygodni. Po tym czasie nalewkę przelewamy do butelek i odstawiamy, aby dojrzała. 

Nalewka z „wiekiem“ staje się smaczniejsza.