Ślaz
dziki (Malva sylvestris) pochodzi
z rejonu Morza Śródziemnego, a występuje w Europie, większej części Azji i
w Afryce północnej. W Polsce jest rośliną pospolitą, którą spotyka się w
miejscach nasłonecznionych w rowach i przy drogach, w lesie i na łące. Surowcem
zielarskim jest kwiat, liście oraz korzenie. Kwiat ślazu jest jednym
z surowców roślinnych, które można stosować u małych dzieci i niemowląt. Jest skuteczny w leczeniu nieżytu nosa i stanów zapalnych dróg oddechowych.
Śluz zawarty w roślinie przechodzi do naparu i powleka błony śluzowe jamy
ustnej, gardła i krtani chroniąc je przed podrażnieniem, łagodzi kaszel i
ułatwia odkrztuszanie. Herbatki ze ślazu łagodzą dolegliwości
żołądkowo-jelitowe, działają przeciwbiegunkowo oraz pomagają w nieżytach dróg moczowych.
Ślaz dziki możemy stosować również
zewnętrznie w postaci okładów na rany, wrzody i egzemy, a także do płukania
jamy ustnej i gardła oraz do irygacji przy upławach i do kąpieli w schorzeniach
skórnych. Ślaz stosuje się często w mieszankach z innymi ziołami.
Napar
Napar z kwiatów
1-2 łyżki kwiatów zalewamy 350 ml wrzącej wody i odstawiamy na 15 minut. Pijemy po jedzeniu 3 razy dziennie po 1/8 szklanki naparu. Stosujemy w suchym kaszlu i chrypce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz